Classificatie van rubber

Verdeeld in blokrubber, latex, vloeibaar rubber en poederrubber volgens hun morfologie. Latex is een colloïdale waterdispersie van rubber; Vloeibaar rubber is een oligomeer van rubber, meestal een stroperige vloeistof vóór vulkanisatie; Poederrubber is het proces waarbij latex in poedervorm wordt verwerkt met het oog op de bereiding en verwerking van ingrediënten. Het in de jaren zestig ontwikkelde thermoplastische rubber vereist geen chemische vulkanisatie en wordt gevormd volgens de verwerkingsmethode van thermoplastische kunststoffen. Rubber kan op basis van gebruik in twee soorten worden verdeeld: algemene en speciale soorten. Het is een isolator die niet gemakkelijk geleidend is, maar als hij wordt blootgesteld aan water of bij verschillende temperaturen, kan hij een geleider worden. Geleidbaarheid verwijst naar de gemakkelijke geleiding van elektronen in moleculen of ionen in een stof. Afhankelijk van de bron en methode van grondstoffen kan rubber worden onderverdeeld in twee categorieën: natuurlijk rubber en synthetisch rubber. Onder hen is natuurlijk rubber verantwoordelijk voor een derde van de consumptie, terwijl synthetisch rubber tweederde voor zijn rekening neemt.

Afhankelijk van het uiterlijk van rubber kan het worden onderverdeeld in vier categorieën: massief rubber (ook bekend als droog rubber), emulsierubber (afgekort als latex), vloeibaar rubber en poederrubber.

Volgens de eigenschappen en toepassingen van rubber kan synthetisch rubber worden onderverdeeld in algemeen synthetisch rubber, semi-algemeen synthetisch rubber, gespecialiseerd synthetisch rubber en speciaal synthetisch rubber, naast natuurlijk rubber.

Volgens de fysieke vorm van rubber kan het worden onderverdeeld in hard rubber en zacht rubber, ruw rubber en gemengd rubber, enz.

Ingedeeld op prestatie en gebruik: algemeen rubber en speciaal rubber.